Overregulatie

In onze nog geen 100.000 inwoners tellende stad zijn er drie ziekenhuizen. In plaats van constructief samen te werken bevinden deze zich in een wapenwedloop. Ieder ziekenhuis wil volledig uitgerust zijn met ieder modern technologisch speelgoed en ieder wil alle gespecialiseerde afdelingen hebben. Toch is er maar één afdeling voor mond- kaak, en gezichtschirurgie (MKG). Geen van de ziekenhuizen heeft een afdeling voor neus-, keel- en oorchirurgie (NKO) welke de klok rond door een NKO-specialist bezet wordt. Er zijn enkele NKO-chirurgen in de stad, maar die werken enkel tijdens de kantooruren. Op de MKG-afdeling is daarentegen dag en nacht een specialist aanwezig die dringende ingrepen kan doen.

Voor de verzorging van de patiënten met dringende medische klachten, is de MKG afdeling zeer relevant. Er zijn namelijk nogal wat patiënten met tandabcessen, halsabcessen, kaakabcessen, … Ziektebeelden die niet alleen zeer pijnlijk, maar ook levensbedreigend (kunnen) zijn. Een dergelijk abces kan namelijk tot zwellingen leiden die de luchtweg toedrukken en het ademen moeilijk of zelfs onmogelijk maken.

Patiënten die aan een dergelijke kwaal lijden, moeten dus binnen korte tijd geopereerd worden. Het zijn meestal geen ingewikkelde ingrepen, maar deze kunnen wel levensreddend zijn. En het moet in sommige omstandigheden snel kunnen gebeuren. Men wil een patiënt in die omstandigheden niet voor een uur in een ambulance steken om naar de volgende grootstad te rijden waar een NKO-afdeling met permanentie te vinden is.

Toch is dat wat de controlerende overheden hebben besloten als zijnde de beste oplossing. Hoewel tandabcessen door de MKG-chirurgen behandeld mogen worden, vallen halsabcessen niet onder hun bevoegdheden. De afdeling die binnen de stad aanwezig is, behandelt sinds jaar en dag deze abcessen en heeft een grote routine in de behandeling ervan.

Tot er op een dag een patiënt overlijdt na een dergelijke ingreep in die afdeling. Iets wat, door het intrinsieke gevaar van deze ziektes, niet per se te vermijden was geweest. Er wordt echter een onderzoek ingesteld. Naar de letter van de taakomschrijving, gaat de afdeling zijn boekje te buiten. En er is iemand overleden. Dus wordt een verbod opgelegd en deze, in de behandeling van dergelijke abcessen zeer ervaren chirurgen, mogen deze operaties niet meer uitvoeren.

Het gevaar dat voor toekomstige patiënten ontstaat door de enige competente afdeling in een grote omtrek de handen te binden, wordt daarbij onder de mat geveegd.